Toen ik bij m'n ma nog eens langsging zag ik daar een ezel ( in de spiegel ) als ik verder door de gang liep zag ik door de deur van de berging een andere ezel staan, dit keer een schildersezel. Op een van de rekken herkende ik een Hawaiaanse tas waar ik mij meende te herrinneren dat daar ooit verf in zat. Ma-aa schilder jij nog ? "Nee, hoezo" antwoorde mijn moeder. Precies het antwoord dat ik wilde horen.

Zo nam ik de ezel en de hawaiaanse tas mee naar huis en er zaten ook nog een paar kleine doekjes bij. Doekjes die gekleefd waren op een houten plankje. Die schilderdoekplakjes waren nog gemaakt door mijn grootvader (Albert). Aldus een goede start.

Een Ezel, een pallet, verf, wat oude borstels, terpentijnolie in een oude fles van den Anglo uit Zulte. Alvlug vond het een plaatsje in het kot. ergens tussen al mijn andere kunstopwekende spullen. Met mijn arm veegde ik een deel aan de kant om de nieuwe(oude) spullen te bekijken.

Kort daarna had ik mijn eerste doek en waren we vertrokken. Bij mij staat het doek eerst een paar dagen,weken in de ezel op de voorziene plaats. Ik laat er iets opkomen in mijn gedachten...af en toe kijk ik eens terug naar het nog witte doek.
En dan plots op een avond moet het eruit. Radio op Clara, Spots aan, gedachten op doek....